Чӣ тавре аз гузоришҳо маълум гардид, барои ташкили Буҷет ва татбиқи самараноки он аз ҷониби мақомоти дахлдори давлатӣ тадбирҳои зиёде андешида шуда, аммо натиҷаҳои нақшавӣ пурра ба даст наомада истодаанд.
Албатта дар ин ҷо, яке аз омилҳо бӯҳрони иқтисодии пешомада арзёбӣ мегардад, вале барои ин ба анҷом расонидани амалҳои маҷмӯии зидибӯҳронӣ мувофиқи мақсад мебуд.
Яке аз усулҳои муносиб ва мӯътамад ин нерӯи зеҳнии инсон ба шумор меравад, ки бо таҳким бахшидани он, яъне баланд бардоштани маърифати иқтисодӣ ва мафкураи миллӣ ва муосири ҷомеа метавон на танҳо иқтисодиёту буҷети кишварро ғанӣ гардонид, балки заминаи нигаҳдории суботу оромӣ, осоиштагӣ ва боамнии ҷамъиятро устувор гардонид. Зеро маҳз ҷомеаи дорои мафкураи устувор ва иродаи қавӣ метавонад ҳамагуна бӯҳронҳо ва таҳдиду тазодҳоро истодагарӣ намояд.
Дар ин росто амалисозии консепсия ва ё барномаи ташаккули мафкураи миллии ҷомеа бо назардошти таҳким бахшидани маърифати иқтисодии шаҳрвандон мувофиқи мақсад мебошад.