Яке аз роху усулхои иттилоотони ва ё маърифатнокии сифатнок вобаста ба дилхох масъала, аз чумла масъалахои методию амали, ин тарики даврахои омўзиши ва ё семинархои маърифати сурат мегирад.
Дар шароити рушди чомеаи муосир чунин семинархо одатан аз рўи методологияи интерактивии таълим гузаронида мешавад. Ин методология яке аз усулхои бехтарини таълими буда, он барои фаъол будан ва иштироки бевоситаи шунавандагон дар чараёни семинар мусоидат менамояд. Бахусус, истифодаи усулхои гуногуни ин методология, ба монанди “Маърўзаи хурд”, “Хучуми фикрхо”, “Кор дар гурўххои хурд”, “Бози дар накшхо” ва гайра ба аз худ кардани маълумоти зиёд барои шахс боис мегардад.
Давраи омўзишии мазкур оид ба идораи Омори сиёсати давлатии чавонон низ аз рўи усули интерактивии таълим гузаронида мешавад, то ин ки дар муддати кўтох иштирокчиёни семинар бо маълумоти зиёд фаро гирифта шавад.
Қиёмиддин МИРАЛИЁН 